Nagising na lang ako isang umaga, naramdaman ko parang may kulang. Kumain ako ng almusal, nakausap ko na lahat ng tao sa bahay, pero bakit ganito parang ang bigat ng pakiramdam ko. Pumasok ako sa iskwelahan, nagiisip parin ako, muntik na nga ako matisod sa kakaisip nito. Tinanong na nga ako ng mga klasmeyt ko, anu bang meron sakin bakit ang tamlay ko. Sabi ko hindi ko alam, diko maintindihan. Alam mo ba ung pakiramdam na parang may malaking butas sa sarili mo? Tipong merong kailangang makapuno? Yun ang naramdaman konung araw na un, gusto ko na ngang sumigaw, magwala, malay ko ba kung ano lang ito. Pero hindi ko naman ginawa,hindi naman dapat.

Mga bandang tanghali pagkatapos ng tanghalian, tumawag siya, alam mona sya yung lalaking minahal ko buong buhay ko pero iniwan akopara sa ibang tao la lang nangamusta lang, labas daw kami pagkatapos sa iskwela, nagisip akong mabuti, kung papayag ako o hindi naisip ko anu ba naman masama, nasa malayo naman ang girlfriend niya parang malalaman diba?

Natapos ang araw sobrang excited ako, sinundo niya ako sa iskul , kumain kami, nagusap kami, binalik ang nakaraan, sabi ko nga aba eh bakit mo sa akin sinabi yan, anu eto bolahan?, natawa nalang siya kahit hindi nakakatawa, nainis nga ako di ko na lang pinakita,pero kahit nag usap kami nandun parin ung malaking butasna nararamdaman ko parin, hanggang naisip ko baka kulang ako ng pagtawag sa kanya, pero hindi naman kasi madalas akong tumawag sa kanya, Siguro naman kilala niyo na kung sino un.

Naglalakad na kamipauwi, papunta sa auto niya nakalimutan ko kahit sandali ang kulang na nararamdaman. Napatawa pa nga ako sa mga biro niya, napalo ko pa nga siya sa kakatawa. Biglang nagring cellphone ko, kapatid niya umiiyak, sabi ko "bakit? kasama ko kuya mo ngayon, pauwi na kami" bigla siyang natahimik, tinanong ko "bakit?" at dahan dahan nyang sinabi "eh panu mangyayari yun eh si kuya nadisgrasya, na total wreck sasakyan nya... ate patay na siya..."

Nabigla ako hindi ko maintindihan eh kasama ko pa siya, pagharap ko sa likod ko... nandun parin siya ganun parin ang suot pero duguan na... napaluha ako, ngumiti lang siya at sinabi na "Naramdaman mo na ba na parang may kulang hindi mo maintindihan kung bakit?" Napa oo na lang ako habang patuloy na lumuluha... "papunta ako sayo ngaun, dahil gusto ko na sanang pakasal tayo.. pero diba sabi ko naman sayo kahit anong mangyari gusto ko bago ako mamatay ikaw ang nasa tabi ko." Tapos bigla na lang siyang nawala... bumigat pakiramdam ko, napaupo ako sa lapag, wala nalang akong nagawa kung hindi umiyak...

Bakit kung kelan lahat nang sinabi niya tama sa pandinig kohangin na lang ang lahat ng ito?